Νόσος των Λεγεωναρίων: Τι είναι, πώς μεταδίδεται, ποιες οι εστίες μόλυνσης και ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Αναλυτικές πληροφορίες για τη νόσο των Λεγεωναρίων παρέχει ο Εθνικός Οργανισμός Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), ο οποίος και συνεχίζει τις δράσεις τους για την πρόληψη στους ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Ελλάδα.

Στόχος των δράσεων του ΕΟΔΥ που πραγματοποιούνται για τη νόσο είναι η διασφάλιση της Δημόσιας Υγείας και η ενίσχυση της ασφάλειας και της ποιότητας των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών.

Στο πλαίσιο της νέας τουριστικής περιόδου για το έτος 2025, έχουν προγραμματισθεί ενημερωτικές ημερίδες με θέμα: «Πρόληψη της Νόσου των Λεγεωναρίων σε ταξιδιώτες στην Ελλάδα».

Οι ημερίδες πραγματοποιούνται σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας και Σποράδων και απευθύνονται στους ιδιοκτήτες/διαχειριστές τουριστικών καταλυμάτων στις παρακάτω πόλεις:

Ειδικότερα εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στο Βόλο στις 24 Μαΐου και στη Σκιάθο στις 26 Μαΐου.

Βασικός στόχος των ημερίδων είναι η έγκυρη επιστημονική ενημέρωση των ιδιοκτητών/διαχειριστών τουριστικών καταλυμάτων σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης και τα μέτρα πρόληψης της νόσου των λεγεωναρίων με σκοπό την προάσπιση της υγείας των επισκεπτών της χώρας μας.

Γενικές πληροφορίες για την νόσο των λεγεωναρίων

Η λεγεωνέλλωση είναι οξεία βακτηριακή λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από τα βακτηρίδια του γένους Legionellae.

Υπάρχουν 50 διαφορετικά είδη λεγιονέλλας, από τα οποία τα 28 έχουν συσχετισθεί με νόσηση στον άνθρωπο, με συχνότερο τη Legionella pneumophila (18 οροομάδες, πιο συχνά η νόσηση οφείλεται στην οροομάδα 1 και στην οροομάδα 6).

Αναλυτικότερα υπάρχουν δύο διαφορετικές κλινικές οντότητες της νόσου:

– Ο  πυρετός Pontiac, που αποτελεί αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη που μοιάζει με γριπώδη συνδρομή.

– Η νόσος των λεγεωναρίων, που εκδηλώνεται κυρίως ως πνευμονία, δυνητικά θανατηφόρος στο 5-30% των κρουσμάτων.

Συνοπτικά, η λεγιονέλλα αποτελεί βακτηρίδιο ευρέως διαδεδομένο στη φύση και βρίσκεται στα περισσότερα συστήματα νερού.

Αποικίζει εύκολα όλα τα συστήματα ύδρευσης, δίκτυο παροχής θερμού και κρύου νερού.

Περιβάλλοντα που ευνοούν την ανάπτυξη της λεγιονέλλας

– Σε ντεπόζιτα και δεξαμενές ζεστού και κρύου νερού.

– Σε σωλήνες με ελάχιστη ή καθόλου ροή νερού π.χ τα μη κατειλημμένα δωμάτια σε ξενοδοχειακές μονάδες.

– Στα ιζήματα (βιομεμβράνες) και τις ακαθαρσίες των εσωτερικών επιφανειών σωλήνων και δεξαμενών.

– Στις ίνες καουτσούκ και τις φυσικές ίνες σε αντιτριβικούς δακτυλίους και διατάξεις στεγάνωσης.

– Σε θερμαντήρες νερού και δεξαμενές ζεστού νερού.

– Στις εναποθέσεις αλάτων και τις διαβρώσεις σε σωλήνες, ντους και βρύσες.

Επιβιώνει μέσα σε άλλα βακτήρια και αμοιβάδες. Ιδανική θερμοκρασία του νερού για την ανάπτυξη της λεγιονέλλας είναι μεταξύ 20°C – 45 °C.

Μετάδοση

Αερογενώς, με εισπνοή του βακτηριδίου, όταν νερό που είναι μολυσμένο διασκορπίζεται στον αέρα υπό μορφή σταγονιδίων (αεροζόλ, ντους).

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Χρόνος επώασης: Πυρετός Pontiac 3-5 ημέρες (συνήθως 24-48 ώρες). Νόσος λεγεωναρίων 2-10 ημέρες (συνήθως 5-6 ημέρες).

Πιθανές πηγές μόλυνσης

– Συστήματα παροχής κρύου – ζεστού νερού (ντους)

– Πύργοι ψύξης συστημάτων κεντρικού κλιματισμού

– Δεξαμενές αποθήκευσης νερού

– Θερμές ιαματικές πηγές, Ιαματικά λουτρά

– Κολυμβητικές δεξαμενές (ιδίως εκείνες όπου το νερό είναι ζεστό και διακινείται)

– Σιντριβάνια

– Υγραντήρες ατμόσφαιρας και αναπνευστικές συσκευές που λειτουργούν με νερό βρύσης.

Ομάδες υψηλού κινδύνου

– Όλα τα άνω των 50 ετών άτομα

– Οι καπνιστές

– Όσοι ευρίσκονται υπό αγωγή με κορτικοστεροειδή

– Όσοι πάσχουν από χρόνιες πνευμονοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, νεοπλασματικά νοσήματα και νεφρική ανεπάρκεια 

– Όσοι έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση οργάνων

– Άτομα με εξασθενημένο και ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα.