«Καστοριά και Πρέσπες»: Δείτε το ηλεκτρονικό βιβλίο της Δήμητρας Στασινοπούλου
Η Δήμητρα Στασινόπουλου, πολυβραβευμένη φωτογράφος, (UNESCO, Ακαδημία Αθηνών), μας έστειλε φωτογραφίες της υψηλής ανάλυσης, από την Καστοριά και τις Πρέσπες που επισκέφτηκε πρόσφατα. Γράφει:
Βρέθηκα στην Καστοριά για μια εκδήλωση στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα και έμεινα για δύο μέρες για να δω και την ευρύτερη περιοχή, κυρίως όμως για να να ξαναδώ τις Πρέσπες και το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου που με είχαν μαγέψει πριν από πάρα πολλά χρόνια που είχα βρεθεί και πάλι εκεί.
Η Καστοριά είναι μια πανέμορφη πόλη, ένα ανοιχτό μουσείο παραδοσιακής μεγαλοαστικής, αλλά και Βυζαντινής αρχιτεκτονικής. Ογδόντα παμπάλαιες βυζαντινές εκκλησίες, κρύβονται σε κάθε γραφικό καλντερίμι, ενώ τα επιβλητικά αρχοντικά σπίτια αφηγούνται τη κοσμοπολίτικη ιστορία της. Στο Ντολτσό, την παλιά συνοικία της πόλης αντανακλάται όλος ο πλούτος που της χάρισε η ενασχόληση με το εμπόριο και ιδιαίτερα με τη γουνοποιΐα. Αλλά αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε και με συγκίνησε ήταν τα μουσεία της, τα περισσότερα από τα οποία δημιουργήθηκαν αλλά και συντηρούνται με μεράκι από τους κατοίκους της πόλης.
Πρώτα απ’ όλα το Βυζαντινό Μουσείο που παρουσιάζει την καλλιτεχνική παραγωγή της Καστοριάς. Ένα μοναδικό μουσείο εικόνων σπάνιας εικονογραφίας και ζωγραφικής, αφού τις συλλογές του απαρτίζουν κυρίως φορητά έργα θρησκευτικής ζωγραφικής των βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων. Η «Σχολή της Καστοριάς» η δραστηριότητα της οποίας εκτείνεται σε μια 30ετια (1481-1510) και γεωγραφικά εκτείνεται στη Βόρεια Ελλάδα (Μακεδονία & Θεσσαλία) στη Σερβία και τη Βουλγαρία με απόηχο έως τη Ρουμανία, αποτελεί το σημαντικότερο καλλιτεχνικό ρεύμα της εποχής του ευρύτερου βαλκανικού χώρου.
Προσπάθησα να καταγράψω όσες περισσότερες μπορούσα, αλλά δυστυχώς δεν μπορεί να αποδοθεί η απίστευτη ομορφιά αλλά και το μέγεθος αυτών των εικόνων που χρονολογούνται από τον 12ο έως τον 18ο αι.
Επόμενο ήταν το Λαογραφικό Μουσείο που στεγάζεται στο αρχοντικό του Νεράντζη Αιβάζη και εδώ ιστορείται η καθημερινή ζωή των ανθρώπων που στους τρεις αιώνες της ηλικίας του αρχοντικού, πέρασαν σ’ αυτό βαρυχειμωνιές με τα αποθέματα των τροφίμων και των καυσίμων με τους θρύλους και τις ιστορίες, με το παραμύθι και το τραγούδι και το νυχτέρι. Η αρχιτεκτονική μορφή του διασώζεται ακέραια το ίδιο και οι εσωτερικοί του πανέμορφοι χώροι, επιτρέποντάς μας να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα της ζωής που ξετυλιγόταν μέσα σ’ αυτό, από το κατώι και την υπέροχη κουζίνα έως το δοξάτο και το εργαστήρι της γούνας.
Το Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα που στεγάζεται στο σπίτι ενός μεγάλου άνδρα του Αγώνα, του Αναστάσιου Πηχεών, κατασκευασμένο τον 18ο αιώνα και αφιερωμένο στην ιστορία του μακεδονικού ελληνισμού στην Καστοριά αποτελούσε επιδίωξη πολλών ετών για τους κατοίκους. Για αυτόν τον λόγο, το 1993, συστάθηκε ο σύλλογος Φίλων Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα για να συμβάλει στην ανέγερσή του. Η πόλη της Καστοριάς αποτελούσε κέντρο επιχειρήσεων την κρίσιμη περίοδο πριν τους Βαλκανικούς Πολέμους στον χώρο της Δυτικής Μακεδονίας, και ιδιαίτερα στις περιοχές της Καστοριάς και της Φλώρινας. Τα εκθέματα και τα κειμήλια εντυπωσιακά, αλλά αυτό που κυρίως θα θυμάμαι με μεγάλη συγκίνηση ήταν τα λόγια του προέδρου κ. Λάτσιου ο οποίος ξεναγώντας μας εξιστόρησε τον αγώνα και τις θυσίες των ανθρώπων για την ελευθερία με δάκρυα στα μάτια! Για μένα ήταν συγκλονιστική αυτή η στιγμή και με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τον πόνο, την αγωνία και την αγάπη αυτών των ανθρώπων για τον τόπο τους.
Στο δρόμο για τις Πρέσπες βρίσκονται τα Κορέστεια, μια χούφτα ορεινά πλινθόκτιστα χωριά που καταρρέουν σιωπηλά – εκαταλείφθηκαν μετά τον Εμφύλιο και έχουν πλέον ελάχιστους κατοίκους, μοιάζουν στοιχειωμένα. Είναι χτισμένα στις αρχές του εικοστού αιώνα με άψητα τούβλα από λάσπη και άχυρα, με το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα και τις στέγες σκεπασμένες με καλάμια, ξύλα και κεραμίδια. Η ομορφιά των χωριών που χάνονται μέρα με τη μέρα είναι μοναδική – μια Ελλάδα που δεν ήξερα ότι εξακολουθεί να υπάρχει.
Κατέληξα στις Πρέσπες, αυτόν τον απόκοσμο αλλά πανέμορφο τόπο, που κυριαρχούν η ηρεμία και οι ήχοι των πουλιών, αλλά και το νησάκι του Αγίου Αχιλλείου στη Μικρή Πρέσπα με την εντυπωσιακή Βασιλική του 10ου αιώνα. Τα χωριά των Πρεσπών ξεχωρίζουν από την ντόπια αρχιτεκτονική, με σπίτια χτισμένα από πέτρα, ξύλο, χώμα και καλαμωτές. Υλικά που οι άνθρωποι μπορούσαν να βρουν εύκολα. Ξεχωριστή και η εκκλησία του Αγίου Γερμανού (στο ομόνυμο χωριό) του 11ου αιώνα με τις καταπληκτικές αγιογραφίες.
Ελπίζω να το χαρείτε και να αποφασίσετε μια επίσκεψη στην περιοχή.
Με την αγάπη μου, Δήμητρα.
Βυζαντινές πολιτιστικές αναφορές και μνήμες, λαϊκή τέχνη, κειμήλια Μακεδονομάχων, απόκοσμα και πανέμορφα τοπία
Με το WordPress Automatic Plugin από την codecanyon
Πλέον στην ιστοσελίδα μας δημοσιεύονται αυτόματα άρθρα μέσω «RSS feeds».
Από όποια σελίδα μας τα προσφέρει!
Δεν φέρουμε καμιά απολύτως ευθύνη για το περιεχόμενο.
Αν πιστεύεται πως αυτό το άρθρο πρέπει να διαγραφεί μην διστάσετε να μας βρείτε στα social media.
